Ale…

nienawidzę tego słowa,  bo tuż za nim jest warunek, powód, dla którego nie postąpimy tak, jak byśmy chcieli. Najpierw  jest gotowość , pragnienie a potem …wątpliwość. Coś, co przesądza o tym, że jednak nie, że się wstrzymamy, że może jeszcze nie dzisiaj, że nie wypada, że kiedyś…
Nawet mój poprzedni wpis uświadomił mi, że dopuszczamy  wolność  dojrzałej kobiety do zachowań, zarezerwowanych dla młodych, „ale”  w pewnych granicach. Co wyznacza owe granice? Ano chyba normy, te, które sami wyznaczymy, zgodne z naszymi standardami, estetyką. Zastanawiam się, dlaczego? Jeśli ktoś wyznaje inne poglądy, czy ma inny gust, jest  już negatywnie przez nas odbierany, nie zakolegujemy się przecież z kolorową jak papuga, głośno zachowująca się i  bez skrępowania wyrażającą swoje pragnienia 50-cio parolatką. Czy takie kobiety  są mniej wartościowymi ludźmi? Przecież nie wiemy jakie mają relacje ze swoim bliskim otoczeniem, może potępiając je, wyrządzamy im krzywdę? Może żal nam, że nie mamy tyle odwagi, zazdrościmy, że nie potrafimy w radosny , nieskrępowany sposób wyrażać swoje potrzeby, może one wcale nie różnią się od potrzeb ludzi młodych?  Może tak naprawdę, wcale się nie starzejemy, tylko narzucamy sobie  styl zachowania i ubierania, jakie wydaje nam się, ze powinniśmy mieć w naszym wieku.
Tak sobie pomyślałam,  odnosząc się do słowa którego nie lubię…
A może odwróćmy jego  znaczenie, i na wiosnę,  spróbujmy zaszaleć?
Ale… właściwie, dlaczego nie?

O krawcowa

Po wieloletniej hibernacji wracam do żywych, jednak zatrzymałam się w czasach przed zamrożeniem i w dalszym ciągu bliskie mi są ideały szeroko rozumianej wolności i wolnej miłości. Teraz mam zamiar ich bronic ...tak mi dopomóż Pantryjoto.pl