Dokonało się, czyli o tym, jak Goryllus poszedł w ślady Golonki

Najpierw stosowne fragmenty:

„Wierzcie mi, że dzień dzisiejszy jest jednym z najtrudniejszych i najcięższych dni w moim życiu. Mija połowa roku, a ja wiem, że jeśli wszystko będzie wyglądało tak jak do tej pory czeka nas atrofia i możemy po prostu nie doczekać wiosny. Jestem jedynym autorem, który sam poradził sobie na rynku książki, korzystając jedynie z mocy jaką daje internet i wolne słowo. Nigdy nie prosiłem o wsparcie tego bloga, choć teksty ukazywały się tu codziennie przez osiem lat. Namawiano mnie na to, kuszono wręcz, ale zawsze się opierałem. Dziś jednak muszę wywiesić białą flagę. Nie dam rady ciągnąć tego bez Waszej pomocy, a bardzo nie chcę rezygnować. Z całą zaś pewnością nie chcę, by ktoś mnie do rezygnacji przymusił, albo żeby mi złożył, jakąś intratną propozycję, którą będę musiał, chcąc nie chcąc, przyjąć. Już dziś mówię, że nie przyjmę, więc niech nikt się tu nawet nie zbliża z żadnymi podobnymi pomysłami. Jeśli nikt mi nie pomoże zamknę budę i zatrudnię się w pizzerii”

(….)

Mili komentatorzy. Jeśli ktoś uważa, że moja ośmioletnia praca przydała mu się na coś, niech wesprze ten blog czym tam chce. Podaję numer konta i nic już więcej nie mówię. Poza tym może, że żebranina nie będzie trwała wiecznie, a tylko do momentu wyklarowania się sytuacji.

( Nr konta)

I stosowny link:

https://coryllus.pl/biala-flaga-czyli-wszystko-jest-funkcja-dystrybucji/

A teraz mój komentarz:

Kiedy na swoim blogu latami żebrał niejaki Golonka, nabijałem się z gościa ile wlezie, gdyż uważałem, że to kompletna żenada jest i naciągactwo co się zowie.

Jednak Goryllusa szczerze  mi żal, bo co by nie powiedzieć o „merytoryce” jego twórczości i o nim samym jako człowieku (niekoniecznie pisarzu), to ambicji i pomysłów nigdy mu nie brakowało i choć w pewnym sensie walczył z wiatrakami, to cenne jest to, że chociaż próbował naruszyć nieco zastałe układy i odnaleźć się na rynku jako „samotny strzelec”, nawet używając do tego celu narzędzi tak oryginalnych, jak lewatywa.

Dlatego jest mi niezmiernie przykro, że „dobra zmiana” nie doceniła pisarza tej klasy i nie wysłała jego książek na targi do Niemiec,  na których najwidoczniej sam nie był w stanie zaistnieć, bo z tego co wiem, stoiska we Frankfurcie do tanich nie należą i dlatego sam osobiście też nigdy się tam nie wystawiałem, choć ofertę dostaję co roku i to od mniej więcej 20 lat. Oczywiście nie na targi książki, ale fakt pozostaje faktem.

Jak znam Goryllusa, to niebawem ukaże się notka poświęcona Głowackiemu, w której autor napisze, że zupełnie nie rozumie dlaczego ów Głowacki był popularny nie tylko w Polsce, podczas gdy on – Goryllus,sam musi płacić za druk swoich książek i potem je przeceniać, albo wręcz przeznaczać na aukcje dobroczynne, co dowodzi, że nie każdy leśnik może liczyć na komercyjny sukces literacki, czyli na dostatnie życie z pisania, gdyż tylko tym aspektem twórczości teraz się zajmujemy.

Ale głowę dam, że jeśli książkę napisze min. Szyszko, to wydrukują mu ją w nakładzie co najmniej 100 tysięcy egzemplarzy i promować ją będzie TVP przed i po głównym wydaniu dziennika, albo chociaż tak,  jak Wyborcza promuje teraz książkę Orlińskiego o Lemie. Nie wiem dlaczego Goryllus napisał, że autorem biografii o Lemie jest Stasiuk, ale to pewnie taki wisielczy żart był.

A tak swoją drogą, to może najwyższy czas napisać własną biografię, czyli autobiografię, póki jeszcze w pamięci nie zatarły się fakty i wydarzenia, mające wpływ na przyszłość, czyli na teraźniejszość, bo w życiu każdego pisarza muszą istnieć takie momenty, podobnie jak w życiu każdego innego człowieka.

Na koniec dodam tylko, że być może kiedyś skopiuję z niewielkimi poprawkami  tekst Goryllusa z apelem o wsparcie i zamieszczę go jako własny, podając oczywiście swój numer konta. Ale nigdy nie napiszę, że jak nie będziecie płacić, to zatrudnię się w pizzerii, bo po pierwsze mam inne zainteresowania i umiejętności, a po drugie, mam pracującą żonę, w dodatku emerytkę, co oczywiście stawia mnie w uprzywilejowanej sytuacji wobec tych pisarzy, których żony zajmują się głównie przerzucaniem niesprzedanych książek z miejsca na miejsce.

Nawet nie chcę myśleć co stanie się z Golonką, gdy jego dobrodziej rzuci wszystko w cholerę, bo dwóch żebrzących pisarzy z PiS to coś, co przekracza moją wyobraźnię, na którą raczej nigdy nie narzekałem. Za to zawsze twierdziłem, że ci pisarze bez „Salonu” nie istnieją i oto okazało się, że wystarczyło kilka miesięcy i biznes się wali, co wcale mnie nie cieszy, bo uważam, że każdy ma prawo do swojej niszy, nawet niszowy pisarz z gminu.

Trzymaj się Gabryś i się nie poddawaj i pamiętaj, że lewatywa z usypiaczem to jednak ostateczność, a prawdziwa cnota dobrej zmiany nie powinna się bać, bo każda dobra zmiana kiedyś się kończy i przychodzi czas na zmianę złą, a wraz z nią może wrócić zapotrzebowanie na literaturę 4 obiegu, sprzedawaną w przejściach podziemnych, toaletach na dworcach i wszędzie tam, gdzie światło nie dochodzi i gdzie inni szatani są czynni.

Wpłaciłbym Ci coś na to konto, ale nie wiem, czy można anonimowo.

Pantryjota

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.