Jednak coś się stało, coś bardzo ważnego

Gdyż gościłam, wprawdzie krótko, ale owocnie, w mieście Moguncji. Miasto Moguncja jest stolicą kraju, którego nazwa jakoś tak się dziwnie kojarzy z palantem. Wszelako nie zauważyłam tam ludzi grających nad Renem w tę grę zespołową na punkty z użyciem drewnianego kija i piłeczki, co mogłoby mi było przypomnieć lata mego dzieciństwa, gdy grało się w klipę. Wżdy warto pamiętać w tym kontekście słowa Tuwima, Juliana, który w poemacie o kwieciu tak był raczył napisać:

„Jeżeli klipa sztorcem padnie, liczyć zaczyna się na nowo”.

Takoż klipa sztorcem padła i ten, kto na podwórku między drewnianym trzepakiem z jednej strony, a wychodkiem i komórkami na węgiel z drugiej, piłką szmacianką na chwilę wzgardziwszy i procę w kieszeni portek zatknąwszy w klipę grał, tenże wie o życiu coś, czego nie wie ten, kto tego nie doświadczył. Takoż o życiu wie ten, kto wówczas dziewczęciem będąc nadobnym w klasy grał, a gdy w klasy nie grał, to na gumie od majtek figury wyczyniał zdatne pilnie bacząc, by Krzyś gumy żyletką nie pociął.

Gdy zaś jest się o tej cudnej porze w Moguncji, stolicy kraju związkowego o dziwnej nazwie, to jest się tam po to, by spożyć SZPARAGI.

Tamże bowiem, w trójkącie między rzeką Ren, Men i Neckar, lubią one rosnąć i rosnąć i rosnąć. Gdy zaś dorosną dorodnie na tej ziemi tak obficie trzema rzekami podlewane, to lubią, gdy się je, wprzódy ugotowawszy krótko i treściwie, stosownie sosem hollandaise obficie poleje, ziemniaczka młodego im do towarzystwa doda i szynką ze świnki dobrej okrasi. Do Moguncji jedzie się o tej porze także po to, by do szparagów kielich wina wybornego wychylić. Mainzer Wein, Riesling halbtrocken, podawany w temperaturze 8 stopni C., z jakiegoś bliżej nieznanego powodu jest lepszy niźli najzimniejszy Lech, testamentem którego nas hojnie obdarowano

O Samuela

z wykształcenia i zamiłowania filolog, co według Platona oznacza miłośnika naukowej dyskusji. Wszelako mogę też nienaukowo.