Kumpel nieugiętego z wizytą w Radomiu

Skoro wczoraj było o muzyce przez duże M, to dziś wypada zająć się ponownie wielką polityką, polityką na literę K. Jak wiemy, na skutek działań różnych wrogich sił Warszawa nie doczekała się jeszcze pomnika wielkiego Polaka poległego w Smoleńsku, a Kraków odebrał warszawiakom możliwość obcowania z jego szczątkami doczesnymi, co i tak wydaje się skromnym rewanżem za pozbawienie tego miasta praw stołecznych.

Tak więc chcąc nie chcąc, ci, którzy się z Lechem Kaczyńskim kolegowali, w celu oddania hołdu i wsparcia kampanii wyborczej jego wyznawców muszą udawać się w miejsca mniej znane (a już upstrzone obeliskami),  do jakich z punktu siedzenia Gruzina z pewnością można zaliczyć Radom.

No i pojawił się tam były prezydent Gruzji, który dał wyraz uwielbienia m.innymi tymi słowy:

„(..) Ściemniało się. Gdy zbliżyliśmy się do rosyjskich okupantów, oni zaczęli strzelać. Wszyscy wtedy się pogubili, wiele osób padło na ziemię przerażonych, ale Lech Kaczyński jako jedyny stał dumny i wyprostowany, gdy kule latały wokół. Miał na twarzy wyraz godności i odwagi – mówił Saakaszwili.”

Więcej tutaj:

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,15985134,Micheil_Saakaszwili__Lech_Kaczynski_byl_wielkim_Polakiem.html#BoxWiadTxt

Kiedy czyta się komentarze pod tą wiadomością, to felietoniście ręce opadają poniżej klawiatury. Dlaczego ? Ano dlatego, że co by nie napisał, to może to być uznane za plagiat.

O człowieku co się kulom nie kłaniał – jest.

O wzroście, który pozwalał prezydentowi stać, gdy inni musieli się położyć – też już ktoś na to wpadł.

O  kompletnej nieodpowiedzialności  i działaniach powodujących zagrożenie życia własnego i innych osób – oczywiście też wspomniano.

Ktoś nawet zasugerował, że powinien powstać poemat poetycki o naszym narodowym bohaterze. A skoro tak, to nieśmiało przypomnę, że kiedyś popełniłem może nie poemat, ale krótki utwór poetycki na cześć, który teraz pozwolę sobie zacytować:

 

Panie Prezydencie, smoleński bohaterze

poległeś na obczyźnie, w całkiem dobrej wierze

dzięki Tobie Lechu, dzisiaj nowa wiara

wzmaga nasze siły i  silnie nas jara

wykopiemy wszystkich i wszystkich sprawdzimy

nie będzie nam Putin podkładał wciąż miny

ani ciał nam zamieniał, wespół z chamem Tuskiem

który sam już nie wie, czy Niemcem jest, czy Ruskiem

bezczelnie nas mami, ogłupia i zwodzi,

a jego ludzie mordują nas w Łodzi

ale przyjdzie pora na tego potwora

kiedy nasz zbawiciel strzeli głośno z wora

przy okazji tupnie i złowieszczo mlaśnie

a następnie przez radio bardzo głośno wrzaśnie

na wszystkich zaprzańców i tych bez napletka

oraz na cyklistów i kolegów Fredka.

tym prostym sposobem Polska się odrodzi

a kto nam nie wierzy, to sam sobie szkodzi.

Teraz, po kilku latach, wyraźnie odczuwamy brak  Lecha, który to brak spowodował rozzuchwalenie się Putina i co gorsza, nieco podreperował notowania Tuska. Gdyby zamordowany żył, z pewnością nie pozwoliłby ani na jedno, ani tym bardziej na drugie, wypełniając zadania wyznaczone mu przez brata i naród. Gasiłby konflikty międzynarodowe w zarodku, oraz dbał o to, żeby żaden zarodek nie został zmarnowany. Woziłby ze sobą własne krzesło na wszystkie konferencje międzynarodowe i zadbałby, żeby z ulic naszych miast zniknęło dziadostwo. Jego doping sprawiłby, że nasi futboliści jednak pojechaliby na Mistrzostwa Świata, a budowa Świątyni Opatrzności Bożej już dawno zostałaby ukończona choćby dlatego, żeby mógł tam sobie zaklepać miejsce w krypcie wielkich Polaków. Bo nie sądzę, żeby nawet tak wielki człowiek sądził, że ktoś zaproponuje jego pochówek na Wawelu.

Tak czy owak żal ściska gardło, a innym może ściskać coś innego, w zależności od preferencji.

Ja zaś udaję się zaraz do urzędu, w celu załatwienie zaproszenia dla kolegi z Kijowa. Nie znam niestety żadnego Gruzina, bo gdybym znał, to pewnie też bym zaprosił. Kobietę zresztą też, a może nawet tym bardziej, bo preferuję ciemnowłose.

Pantryjota