Rodactwo zawiodło, czyli stówka na łeb

„Ledwie 2 tys. osób wpłaciło łącznie 208 tys. zł na konto fundacji Antoniego Krauzego „Smoleńsk 2010”. Reżyser chciał z tych wpłat sfinansować fabułę filmu „Smoleńsk”. Dla twórców tego filmu to cios między oczy wymierzony przez naród”

https://wyborcza.pl/1,75968,15994468,Narod_nie_chce_ogladac_hipotez_Macierewicza_w_wersji.html#CukGW

Jak to skomentować ? No jak ?

Pan Krauze już prawie witał się z gąską, bo wydawało się niemal wszystkim, że na co jak na co, ale na film o zamachu naród grosza nie poskąpi. A tu taka siurpryza…

Z tych 2 tysięcy osób, co to średnio wpłacili po stówce, można by co najwyżej utworzyć krąg wokół Sejmu, aby go „omodlić”, a przecież potrzebny jest łańcuch serc od Bałtyku do Tatr. Rodactwo okrutnie zawiodło, bo nawet Ojcu Rydzykowi udało się o wiele więcej (wy)zebrać na swoje potrzeby. Stówkę to niektórzy podobno wpłacają na rzecz biednych pisarzy, a przecież film kosztuje o wiele więcej, niż utrzymanie czteroosobowej rodziny i psa. Nawet ja odczuwam coś na kształt zawodu, bo gdyby jednak ten film powstał, to mógłbym napisać recenzję, nawet bez wizyty w kinie, gdzie trudno mnie wołami zaciągnąć. Ostatnio byłem chyba na Vicki Kristina Barcelona i to tylko dlatego, że namówiła mnie pewna urocza, szczupła szatynka, którą przy okazji pozdrawiam serdecznie.

Pani redaktor z Wyborczej pisze tak:

„Przed rokiem Polkowski tłumaczył, że to będzie „pierwszy taki film, który jest filmem narodowym, który współtworzy narodowego ducha”. A Pawlicki dorzucał: „To jest film, którego producentem jesteście państwo wszyscy. To jest film realizowany na bardzo głębokie zamówienie społeczne”.

Przykre, że zgasł duch w narodzie, którego święty JP II zalecał nie gasić. Szkoda, że nie będzie miał okazji wykazać się aktor, który wcieliłby się w główną rolę. A przecież drugi Tupolew jeszcze stoi i można by go świetnie wykorzystać nie tylko jako rekwizyt, ale nawet w locie koszącym brzozy.

Tym bardziej przykre, że sprawa rozbiła się o głupie 11 mln złotych, czyli niecałe 4 mln dolarów. W Ameryce to akurat skromna gaża aktora za jeden film, a rekordzista mógłby sfinansować ze 20 takich filmów za honorarium za jeden hit.
No ale nie żyjemy w Ameryce, tylko w kraju pelargonii i malwy, gdzie za jeden dzień zdjęciowy popularna gwiazda serialowa nie może liczyć na więcej niż jakieś 10 tys i to złotych, a nie zielonych.

Jednak jak wiadomo, nadzieja umiera ostatnia, więc może znajdzie się jakiś anonimowy sponsor, który za umieszczenie na ścieżce filmowej podprogowej reklamy jego firmy sypnie groszem i sprawa nabierze rumieńców.

Sugerowałbym może pogadać z panem Kwaśniewskim, który ma szerokie znajomości w sferach biznesowych i niewąskie horyzonty. Tym bardziej, że kilku jego znajomych też poległo w tym zamachu.

Albo z Korwinem Mikke, ale to dopiero wtedy, jak już zorganizuje ten burdel w Brukseli.

Ja niestety nie mogę pomóc, bo nie należę do osób majętnych. Ale gdyby mnie ktoś poprosił, to mogę ułożyć słowa do piosenki, o ile w filmie przewidziany jest podkład muzyczny.

Co prawda jeden dobry tekst już powstał, bo autor pięknie  śpiewa „oddałeś wszystko, żeby wszystko mieć”, ale jak bym się uparł, to dałbym radę wymyślić coś równie przejmującego, bo mam w sobie nieprzebrane pokłady empatii, czego wcale moim czytelnikom nie życzę, bo bywa, że się od tego cierpi, jak nie przymierzając  Łysek z pokładu Idy.

A teraz już idę na dwór, bo słońce pięknie grzeje. Mógłbym też iść na pole, ale niestety nie dysponuję takowym.

Pantryjota

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.