Słabo przypudrowana komuna nadmorska

Moi drodzy,

Dojechałem już szczęśliwie do wód, a całe 515km w 8 godzin  śmignąłem, choć lało praktycznie już od Modlina cały czas i przestało dopiero jakieś 30 km od celu, ale potem i tutaj  się rozpadało.

Morze szumi mi za oknem w odległości niecałych 100m, w pokoju jestem sam jak palec, z tym, że to się jeszcze może zmienić, ale o tym potem.

Teraz tylko napiszę, że sanatorium pamięta czasy komuny i tak też wygląda i chyba wszystko co ma, łącznie z windami, pochodzi z tamtych czasów. Część rdzy zamalowano, ale np. wspornika od umywalki już nie i wygląda tak, jak w pokazuję w galerii. Co gorsza, z otworu zlewu dobywa się zapach kwasu solnego, co spowodowało podrażnienie moich delikatnych, pantryjotycznym ocząt. Podobno panie czymś  dezynfekują, ale moim zdaniem przyczyna jest inna, bo spłukiwanie przez godzinę niewiele zmieniło. Trochę pomógłby by korek, ale one tu nie występują nigdzie, o czym też zostałem poinformowany. Może uda się gdzieś kupic korek na mieście, bo inaczej będzie kłopot.

Zimna woda ledwo ciurka, za to gorąca leci dobrze, ale jest tylko trochę cieplejsza niż letnia. Normalnie  w takich łazienkach bez okien jest tak, że jak się włączy światło, to włącza się równocześnie wentylator wyciągu, ale tutaj nie dość, że żadnego wentylatora nie ma i nie było, to jeszcze kanał kominowy jest w 3/4 zamurowany  resztkami zaprawy i prawie nie ma przelotu, co też widać na obrazku. Jasne jest, że kominiarz by tego nie podpisał, ale kto tu widział kiedyś kominiarza?

Jest też drugi kanał na rury, który z kolei ma spory cug, więc w trakcie brania natrysku trzeba uważać, żeby człowieka nie przeciągło po lędźwiach czy po czymś.

Na dwie osoby jest jedna lampka nocna i pół szafki ubraniowej, oraz dwie malutkie szafeczki przy łóżkach. Jest jeszcze mały, okrągły stolik, którego blat tak się bujał, że trudno było z niego korzystać, ale dałem radę podokręcać śruby i dołożyć podkładki pod wsporniki. Jest też telewizor z kilkunastoma kanałami podstawowymi, za który oczywiście trzeba płacić. Ponieważ gniazdko przy telewizorze jest pojedyncze, to można by podłączyć albo lampkę, albo telewizor, ale za to jest drugi kontakt mniej więcej po środku łóżka, do którego żaden kabel nie sięga, ale gbyby ktoś miał poduszkę elektryczną albo wibrator sieciowy, to jest jak znalazł.

Jednak nie ze mną takie numery, bo ja zawsze biorę ze sobą przedłużacz z poczwórnym rozgałęziaczem i dzięki temu mam teraz podłączoną lampkę, zasilacz do laptopa, ładowarkę do komórki i telewizor, którego jednak nie używam.

Na jakieś 15 pokoi przewidziano jeden przydziałowy  czajnik, który stoi w korytarzu. Oczywiście o żadnej lodówce mowy nie ma nigdzie, a coś czuję, że by się przydała, borąc pod uwagę dzisiejszy obiad, który miał porcje mniej więcej jak dla pięciolatka.

Za to zauważyłem stół do ping-ponga w całkiem niezłym stanie, ale wątpię, żebym znalazł kogoś  do gry, bo cały turnus wygląda tak, jakby byli to pacjenci oddziału geriatrycznego na ostatnim wyjeździe przed odejściem. Mimo wszystko pewnie nie jestem najmłodszy, ale za to nieźle się trzymam, a pod koniec roku będę miał kolejną komisję rentową, więc mam szansę trzymać się jeszcze lepiej.

Jutro dowiem się, czy jest na terenie miasta jakiś basen i sauna, bo bez tego źle się czuję.

No ale mam już wyznaczone zabiegi i niebawem opiszę co i jak, a póki co jasne jest, że od czasu pobytu mojej cioci w tym sanatorium, czyli jakieś co najmniej 15 lat temu, nie zrobiono tu nic, oprócz tytułowego przypudrowania. Trochę mnie to dziwi, bo w końcu w podobnym „państwowym” snatorium w Iwoniczu gdzie ostatnio byłem, za te same pieniądze brane od NFZ oferują w porównaniu z tym syfem prawie luksus.

To tyle na dziś, bo jestem jednak padnięty mocno.

Pantryś

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.