Spotkanie sekretarzy-z Auschwitz i górami w tle

To nie może być przypadek, że w czasie, gdy sekretarz stanu USA odwiedza 1 sekretarza PiS, pani ambasador Izraela sprzeciwia się uchwałom naszego suwerennego parlamentu i jednocześnie ogłoszone zostaje zakończenie akcji ratunkowej w górach. Myślę, że człowiek Trumpa dostał jasne instrukcje od syjonistów, tym bardziej, że podobno w USA o tej wizycie w ogóle się nie wspomina, podobnie jak we Francji o tragedii w górach z udziałem ich alpinistki. Tak, jak za jej uratowanie zapłacili Polacy, tak samo za knowania amerykańsko-izraelskie też zapłacimy my, czyli naród. I zupełnie bez znaczenia w tym kontekście jest fakt, że w siedzibie pana prezesa znajdują się meble „w standardzie zbliżonym do Ikei” (cyt. za panem Jakim). Istotne są bowiem standardy uprawiania polityki, oraz brak jasno określonych standardów w kwestiach wspinaczkowych. Jeśli były szef największego koncernu światowego odwiedza faceta, który nawet nie ma konta w banku i nie gada w żadnym ludzkim języku oraz nie bywa za granicą, to chyba coś jest nie tak, prawda? Podobnie jak nie tak jest, że Francja nie interesuje się w ogóle losem swojej himalaistki, którą ratują Polacy, nie ratując jednocześnie swojego rodaka, bo ten polazł za wysoko i w końcu okazał się słabszy od kobiety.

Doczekaliśmy się czasów, gdy nic się już nie zgadza i pod koniec stycznia ma być nawet ponad 10 stopni na plusie, choć niestety nie w Himalajach, tylko w W-wie. Szkoda, że u nas nie ma jakiejś wielkiej góry, co znacznie uprościłoby organizację wypraw wysokogórskich, a w razie czego na ratunek mogłyby ruszyć te Caracale, których nie zakupił Macierewicz. Jakby dla przeciwwagi następuje jednak ochłodzenie w stosunkach Polski i Izraela i aż strach pomysleć co będzie, gdy lobby amerykańsko-żydowskie upomni się znów o swoje kamienice a może i ulice, rozzuchwalone powołaniem na premiera Polski człowieka o określonych korzeniach i odwołaniem pani premier, związanej rodzinnie z klerem katolickim.

W tej sytuacji oczywiście coraz bardziej dochodzić będą do głosu kultywatorzy tradycji Tysiącletniej Rzeszy, szczególnie w stulecie odzyskania niepodległości. Gdyby nasz 1 sekretarz potafił wyzwolić się z obsesji i spojrzeć perspektywicznie, dogadałby się z Niemcami przeciwko wszystkim i kto wie, czy za jakiś czas nasze sztandary nie powiewałyby nad murami Kremla, a  w dobrze zorganizowanych obozach na zdobytych terenach triumfalnie powróciłoby hasło o pracy, która czyni wolnym.

Ale niestety rzeczywistość skrzeczy, wiatr historii poświstując szczeka, a nad Polską zbierają się czarne chmury oraz smog – dla kontrastu w innym kolorze. Jednemu jest to już całkiem obojętne, gdyż został zamrożony na takiej wysokości, gdzie nawet Yeti nie docierają, bo swój rozum mają, czego i moim czytelnikom serdecznie życzę, nie tylko w kontekście wypraw wysokogórskich.

No i jeszcze trochę bluesa na zakończenie, w wykonaniu kumpla Putina:

Jako ciekawostkę dodam, że gdy Steven był w Polsce i nabył dom niedaleko ode mnie, to mój kumpel basista trochę z nim „jammował” i mówił, że jest całkiem niezły w swoich klimatach, co zresztą chyba słychać.

Pantryś

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.