U mnie już po

Moi drodzy,

Ja już zjadłem i znów mogę oddać się ulubionemu zajęciu, czyli nicnierobieniu. Mówiąc szczerze, jestem w tym niezły, żeby nie powiedzieć świetny.

Pisać też mi się specjalnie nie chce, tym bardziej, że i tak nikt tego nie czyta.

No to może sobie poczytam książkę, którą dostałem od koleżanki na urodziny, bardzo grubą i z ogromną ilością ilustracji. Tak więc można albo czytać, albo oglądać zdjęcia, albo jedno i drugie, jak ktoś ma podzielną uwagę.

Moja książka, gdy już się ukaże, pewnie nie będzie miała zbyt wiele ilustracji, choć prowadzę pewne rozmowy z uzdolnionymi plastycznie koleżankami w temacie ozdobienia moich felietonów, bo powieści raczej nie będę pisał, gdyż na to jestem za leniwy, a poza tym, felietony już są napisane, co znacznie upraszcza sprawę.

Nie wiem jeszcze tylko, czy połączyć różne tematy (np. kaczyzm z Golonką) czy raczej wydawać je jako  oddzielne, monotematyczne pozycje, powiedzmy raz w roku, co spokojnie zaspokoi głód czytelniczy na najbliższą dekadę, jeśli przyjąć, że w jednej edycji znajdzie się powiedzmy sto felietonów.

Na razie nie ogłaszam zbiórki na pierwsze wydawnictwo, bo dopiero muszę sobie założyć specjalne konto, najlepiej bankowe.

To tyle na dziś, a jutro może znów coś skrobnę, o ile w ogóle nie zrezygnuję z pisania, jeszcze w starym roku, żeby w nowy wejść już bez niepotrzebnych obciążeń.

Pantryś

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.