Błysk gamma przyczyną wielkiego wymierania?
Promieniowanie pochodzące z kosmicznego błysku gamma mogło być przyczyną wielkiego wymierania, które wydarzyło się na Ziemi 440 mln lat – spekulują naukowcy na łamach „International Journal of Astrobiology”.
A tu niespodzianka bo zaledwie 430 lat świetlnych od Ziemi świeci sobie ogromna gwiazdka w gwiazdozbiorze Oriona. Znana pod nazwami Betelgeuse, Betelgeux, Beteiguex i Al Mankib (typ widmowy M2I ab, która w ciągu najbliższych maksymalnie 50 tysięcy lat stanie się supernową. Ktoś zapyta i cóż z tego, a to że promieniowanie wytworzone w czasie tego wybuchu wysterylizuje Ziemię i wszystko to co na niej żyje. Cywilizacja ziemska więc ma piękną perspektywę przed sobą. Może się to stać dziś lub już się stało tylko promienie sterylizacyjne jeszcze nie doleciały do nas.
Wczoraj ją obserwowałem , staje się coraz bardziej czerwona. Coraz bliżej do eksplozji.
Nic szczególnego
Orion w całej okazałości
Niestety Betelgeza (Betelgeuse) leży 600 tysięcy lat świetlnych od Ziemi, a mogła by być niebezpieczna, gdyby leżała bliżej niż 20 tysięcy. Supernowa odkryta w 1604 roku przez Włocha i opisana przez Kepplera leżała w odległości 20 tysięcy lat od naszego układu słonecznego do dzisiaj nie spowodowała armageddonu. W 1987 eksplodowała w mgławicy Magellana supernowa w odległości 165 000 lat świetlnych i… nadal żyjemy. Niestety musimy się sami skutecznie usunąć z historii. Znikąd pomocy! Nawet eutanazję musimy sami przeprowadzić.
Kfiatushek,
Różnie oceniana ta odległość. Jedne źródła podają 420 l.ś inne 600 l.ś
600 tyś l.ś to chyba jakiś przekręt bo galaktyka w której się znajdujemy ma średnicę trochę większą niż 100 tyś l.ś
Co do supernowych to wiele ich obserwowanych nie było
1. 1006 rok – podobno jej blask pozwalał na czytanie manuskryptów w środku nocy.
2. 1054 rok – supernowa obserwowana przez Chińczyków i Indian, jej pozostałością jest Mgławica Kraba.
3. 1181 rok – obserwowana przez Chińczyków i Japończyków, wybuchła w gwiazdozbiorze Kasjopei.
4. 1572 rok – obserwowana przez Tychona de Brahe, jej jasność przekroczyła jasność planety Wenus.
5. 1604 rok – badana przez Johannesa Keplera, była ostatnią supernową zaobserwowaną w naszej Galaktyce.
6. 1885 rok – supernowa zaobserwowana w Galaktyce Andromedy, była pierwszą supernową zaobserwowaną poza Drogą Mleczną.
7. 1987 rok – supernowa zaobserwowana w Wielkim Obłoku Magellana, badana przy pomocy nowoczesnego sprzętu astronomicznego, m.in. detektorów neutrin.
Odległość do galaktyki Andromedy to 2 537 000 lat świetlnych.
Obłok Magellana (zależy który mały czy duży) to: Mały O.M. jest galaktyką nieregularną w gwiazdozbiorze Tukana, odległą o ok. 196 tys. lat świetlnych; przypuszczalnie składa się z 2 galaktyk położonych jedna za drugą (dalsza znajduje się ok. 32 tys. lat świetlnych za gł. częścią Małego Obłoku Magellana).
Pozdrawiam