Ludzie listy piszą, zwykłe, polecone
Piszą, że kochają, nie śpią lub całują cię
Ludzie listy piszą nawet w małej wiosce
Listy szare, białe, kolorowe
Kapelusz przed pocztą zdejm!
„Pani Agnieszka Kublik,
Pan Wojciech Czuchnowski
Szanowni Państwo,
W „Magazynie Świątecznym Gazety Wyborczej” z 10-11 października 2015 r. ukazał się Wasz artykuł „Lista przebojów Antoniego Macierewicza” w którym znajduje się taki akapit: „W stanie wojennym internowany w czterech obozach; z Łupkowa ucieka w karawanie…”.
W ostatnim okresie stanu wojennego również przebywałem w obozie internowanych w Nowym Łupkowie, gdzie znałem się z Antonim Macierewiczem, ba, często grywałem z nim w szachy. Zdanie cytowane powyżej jest nieprawdziwe, kolejny już raz stykam się z mitem brawurowej ucieczki Antka Macierewicza z obozu internowanych. W rzeczywistości Antek Macierewicz opuścił szpital w Sanoku 2 lub 3 grudnia 1982 r. Tego szpitala nikt z ówczesnych władz już nie pilnował, przebywali tam zwykli pacjenci, byli też leczeni internowani z Nowego Łupkowa.
Skąd to wiem? Od 16 listopada do 2 grudnia 1982 r. przebywałem w domu (w Częstochowie) i 2 grudnia wracałem do Nowego Łupkowa, bo skończyła mi się przepustka. W Sanoku miałem przerwę w podróży i zajrzałem do szpitala odwiedzić kolegów. Tak robiliśmy, jeżeli wypuszczano nas, internowanych, do domu lub na przepustkę. W szpitalu spotkałem Antka Macierewicza, był tym zdziwiony. Porozmawialiśmy kilka minut, po czym ja udałem się do Łupkowa, a Antek został w szpitalu, którego – powtarzam – nikt nie pilnował. Następnego dnia już w Łupkowie dowiedziałem się, że Antek opuścił szpital, to znaczy uciekł z niego, wychodząc na zewnątrz. Nie wiem, czy było to jeszcze 2, czy już 3 grudnia 1982 r.
Piszę to, bo peanów na temat odwagi Antoniego Macierewicza w czasie jego ucieczki z Łupkowa nie mogę już czytać i słuchać.
Jerzy Zając”
https://wyborcza.pl/magazyn/1,149122,19151659,o-brawurowej-ucieczce-antoniego-macierewicza-list.html?disableRedirects=true
z wykształcenia i zamiłowania filolog, co według Platona oznacza miłośnika naukowej dyskusji. Wszelako mogę też nienaukowo.
Uciekł za to ze Smoleńska, chyba pociągiem, bo przecież Tupolew już był wybuchnięty. Podobno sądził, że to był zamach na niego.
Ten typ po prostu tak ma.
Mieszkałem w swoim czasie o rzut beretem od niego i czasem spotykałem go na ulicy, albo w Lasku Bielańskim, gdzie zapewne trenował wojnę partyzancką, choć nie dawał tego po sobie poznać.
Pantryjota,
W Lasku Bielańskim na pewno występował jako wiewiórka. Mógł też bywać nieopodal w knajpce na kanałku, gdyż partyzanci lubią kanałki.
Samuela,
A Ty skąd wiesz o knajpie u Araba ? :))