Motywy trucia

Pod koniec lat czterdziestych ubiegłego wieku doktorant University of Chicago Clair Paterson (wbrew imieniu był nie córką ale synem farmera ze staniu Iowa) usiłował wyznaczyć wiek Ziemi stosując nową metodę pomiaru zawartości ołowiu w skałach. Stwierdził, że próbki były bardzo zanieczyszczone i miały zawartość ołowiu 200 razy większą od naturalnego tła. Po wielu latach badań doszedł do tego, że winny temu zanieczyszczeniu jest pewien wynalazca ze stanu Ohio, Thomas Midgley Młodszy. Z wykształcenia inżynier który w pewnym momencie swojej drogi życiowej zainteresował się przemysłowymi zastosowaniami chemii. Midgley w 1921 roku pracując w General Motors Research Corporation badał związek zwany czteroetylkiem ołowiu i odkrył, że ma on właściwości przeciwstukowe. Dodany do pośledniej jakości benzyny redukował przedwczesny zapłon w silniku. Strzał w dziesiątkę. Tym sposobem ołów zaczął być rozsiewany po całym świecie. Wszyscy wiedzieli, że ołów jest szkodliwy. Stosowano go nie tylko jako dodatek do benzyny. Ołów do środowiska dostawał się w różny sposób. Głównym jego dostawcą były produkty zawierające ołów. Konserwy zamykano za pomocą lutu zawierającego ołów. Ortoarsenian ołowiawy stosowany był jako pestycyd, nawet związki ołowiu zawarte bywały w pastach do zębów. Nawet rury wodociągowe i zbiorniki na wodę zawierały ołów. Jednak, żaden z tych związków nie przyczynił się w aż tak dużym stopniu do zanieczyszczenia środowiska jak czteroetylek ołowiu. Ołów jest neurotoksyną. Nadmierna dawka może spowodować nieodwracalne zmiany i uszkodzenia mózgu oraz centralnego układu nerwowego. Wśród wielu symptomów i skutków zatrucia ołowiem można wymienić ślepotę, bezsenność, niedomagania nerek, utratę słuchu, nowotwory, paraliż i konwulsje. W swojej najbardziej ostrej formie zatrucie ołowiem powoduje nagłe, przerażające halucynacje, które na ogół doprowadzają do śpiączki i kończą się śmiercią. Ołów naprawdę potrafi być groźny. To co ołów potrafi było wiadome w tamtych czasach, ale zyski ze stosowania czteroetylku ołowiu były tak duże, że General Motors, Du Pont oraz Standard Oil utworzyły wspólne przedsiębiorstwo pod nazwą Ethyl Gasoline Corporation którego zadaniem było produkowanie czteroetylku ołowiu. Pracownicy bezpośrednio produkcyjni chorowali, a właściciele otoczyli zatrudnili prawników którzy w pocie czoła dawali odpór jakimkolwiek oskarżeniom o trucie środowiska i ludzi. Petunia no olet , pieniądz nie śmierdzi. Zysk, zysk, najważniejszy zysk. Następnym produktem który był wynalazł Thomas Midgley Młodszy był CFC – chlorofluorowęglowodór znakomity gaz stosowany w lodówkach, klimatyzatorach, a nawet jako gaz w dezodorantach. Światowe powszechne zastosowanie. Pół wieku później okazało się że mamy dziurę ozonową. To efekt CFC dla przykładu jeden kilogram CFC potrafi zniszczyć 70 000 kg ozonu. Nic dodać i ująć. Związki chlorofluorowęglowodórowe stosowano jeszcze niedawno bo do lat 80 ubiegłego wieku. Thomas Midgley Młodszy nie zobaczył jednak efektów swojego pracowitego życia. Stracił życie w niezwykły sposób. Aby zaradzić swojemu kalectwu po przebytej chorobie Heinego-Medina wynalazł skonstruowany przez siebie mechanizm wielokrążków i linek który automatycznie podnosił lub obracał go na łóżku. W 1944 roku Midgley zaplątał się w linki i udusił.

Pieniądz, w każdym z tych przypadków był motorem działania. Zysk i tylko zysk. Ktoś zapyta, a co miał z tego Thomas Midgley Młodszy, jak to co, pieniądze z patentów.

Ps. Wspomniany na początku Clair Paterson walczył całe życie o zakaz sprzedaży benzyny ołowiowej na terenie USA i doprowadził do jej zakazu w 1986 roku. W 1953 roku doprowadził swoje badania nad określeniem wieku Ziemi do końca. Do tej pory nikt nie podważył podanego przez niego wieku: 4550 milionów lat (plus minus 70 milionów).

Zanieczyszczoną ołowiem ziemię uprawną mamy w podarunku od koncernów.

Zysk, zysk i jeszcze raz zysk to odpowiedź na tytułowe pytanie.

O Quartz

Nic szczególnego