Move Over, czyli Janis jakiej nie znałem

Wczoraj obejrzałem sobie premierowy film o Janis Joplin, wyemitowany z okazji rocznicy jej odejścia:

Film pokazał Janis jakiej nie znałem i nie chodzi tylko o niemal nagie zdjęcia z plaży.

Pokazał ją np. od strony córeczki rodziców, do których pisała piękne listy, a także oczywiście od tej mrocznej strony, która spowodowała, że tak młodo odeszła. Najbardziej mną „tąpneła” jedna z ostatnich scen filmu, czyli relacja z „offu” gościa, który znalazł ją w pokoju martwą. Mniej więcej brzmiało to tak :

Gdy wchodziłem do tego pokoju czułem, że nikogo tam nie ma. I już po chwili okazało się, że faktycznie nikogo już tam nie było…

Jak dla mnie wyjątkowo „dobitne” a jednocześnie delikatne stwierdzenie faktu śmierci, choć oczywiście znajdą się zapewne tacy, którzy uznają, że jednak zwłoki to w dalszym ciągu jest ktoś.

Nigdy nie uważałem Janis Joplin za wielką wokalistkę, choć oczywiście charyzmę miała olbrzymią i gdy się postarała, potrafiła wzruszyć nie na żarty. Kto wie, do czego by doszła, gdyby tak głupio nie odeszła, podobnie jak kilku jej współczesnych, bo to były szczególne lata, gdy chodzi o bezsensowne przypadki śmierci.

Żeby nie przedłużać, podlinkuję teraz utwór Janis w wykonaniu, które uważam jeśli nie za lepsze, to co najmniej za równie dobre jak oryginał. Nie znalazłem go na YouTube, ale jest na jakimś rosyjskim portalu, więc wystarczy wejść i kliknąć zielone pole, a potem można skomentować, czy chłopcy dali radę:

https://mp3.cc/m/8735-golden-earring/1505845-move-over-janis-joplin-cover/

Pantryś, muzycznie w miarę rozwinięty

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.