Pan szuka pani, czyli temat na niedzielę

Kochani,

Polityka polityką, ale życie uczuciowe chyba jest  jednak ważniejsze, przynajmniej dla niektórych i to niezależnie od ich płci.

Nie tak dawno pojawiło się na naszym forum ogłoszenie pewnej pani, która szuka pana. Wpis wywołał dość spory odzew, choć niekoniecznie takiego rodzaju, jakiego zapewne pani oczekiwała. Przynajmniej ja nie zauważyłem bowiem żadnych chętnych, no ale chyba jeszcze nic straconego.

Wzmiankowana notka znalazła się w gronie 10 najczęściej komentowanych, a jej kontynuacja zajmuje obecnie 2 miejsce w rankingu popularności, co być może świadczy o tym, co napisałem na wstępie o uczuciach i o polityce.

Pomyślałem więc sobie, że może warto dla kontrastu i nie tylko zamieścić również ogłoszenie jakiegoś pana i właśnie przysłano mi coś, co moim zdaniem warto pokazać jako przykład. Czego? No właśnie, nie chcę niczego sugerować, ale chętnie zapoznam się z opiniami szanownych Państwa i obiecuję, że swoją też w końcu przedstawię.

Od razu informuję, że nie mam pojęcie kto zacz i nawet nie widziałem „oryginalnego” anonsu, a jedynie to, co poniżej wklejam:

Kogo szukam? 

Kobiety, która budząc się obok mnie będzie potrafiła się cieszyć jak ja, że czeka nas kolejny wspólny dzień. 

Kobiety, która w trudnych chwilach bez wahania schowa się w moich szeroko otwartych ramionach.

Kobiety, która zawsze będzie się śmiać z moich dowcipów, nawet tych mniej zabawnych, a ja będę się starał ich nie opowiadać.

Kobiety, która zabierając mnie na zakupy, posadzi mnie na ławce i każe się nie ruszać przez kolejne 3 godziny i nie zapomni mnie potem zabrać pomimo udanych łowów, a ja będę cierpliwie czekać nie wyliczając przedłużającego się czasu.

Kobiety, która nigdy mi nie powie, żebym nie filozofował, tylko się do mnie przyłączy, a ja postaram się być bardziej konkretny.

Kobiety, której celna riposta będzie rozkładać mnie na łopatki, a ja będę się cieszył, że mam tak błyskotliwą partnerkę.

Kobiety, która rzucając we mnie telefonem będzie starała się nie trafić za mocno, a ja będę próbował złapać go w locie, aby nie straciła wszystkich swoich kontaktów, gdyby uderzył w ścianę.

Kobiety, która uwielbia bliskość przejawiającą się nie tylko seksem, ale i zwykłym muśnięciem dłoni, a ja nigdy nie będę umiał przejść obok niej obojętnie.

Kobiety, która będzie potrafiła delikatnie sprowadzić mnie na ziemię, kiedy zbyt wysoko poszybuję, a ja nic powiem, ale będę jej za to wdzięczny.

Kobiety, której będę mógł bezgranicznie ufać, a ja postaram się być godnym jej zaufania.

Kobiety, która będzie zazdrosna na tyle, żeby sprawiało mi to radość, ale żebym jednocześnie nie czuł się osaczony, a ja zawsze będę szanował jej obawy.

Kobiety, która nie będzie się złościć ani rozpaczać, że przez niezdarność stłukłem jej ulubiony kubek, a ja mam nadzieję, że nigdy się to nie zdarzy.

I wreszcie na koniec…
Pragnę kobiety, w której oczach będzie się odbijał cały mój świat, a ja będę najszczęśliwszym mężczyzną na naszej planecie, jeśli ona to samo odnajdzie w moich oczach.

Oczywiście zastrzegam sobie prawo publikowania komentarzy osób spoza forum, o ile takowe do mnie dotrą, gdyż jak już kiedyś wspominałem, „zamknięty” charakter portalu uniemożliwia pisanie tutaj bez zalogowania się, a przecież nie każdy musi mieć na to ochotę, co jednak nie powinno pozbawiać go możliwości zabrania głosu za moim choćby pośrednictwem i jasne jest, że znajomi aktywnych uczestników tego forum też mogą skorzystać z „pośrednictwa” jeśli uznają, że mają coś do powiedzenia, choćby tylko w tej jednej sprawie.

Pantryś

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.

Kategoria: Stosunki międzyludzkie (3)
  1. Kfiatushek pisze:

    Szczęściara. Nie oddaję męża na zakupach do przechowalni, ale zostawiam w antykwariacie lub księgarni i nie mam problemu z odnalezieniem go, bo odróżnia się od książek i regałów ubiorem, a kurze ścieram z niego codziennie. Tylko do tłuczenia statków mam zastrzeżenia: moje kryształy Babci są święte! Reszta do wolnego odstrzału. No i jeszcze to latanie…. Kto MNIE sprowadzi bezpiecznie na ziemię?!

  2. Pantryjota pisze:

    Kfiatushek,

    Cóż ja mogę, oprócz wklejenia Japonki, które podobno świetnie się sprawdzają w roli żony, a wolnych chwilach mogą zagrać na gitarze:

  3. Jose Obando pisze:

    Cześć,
    to raczej literatura S-F niż realny świat. Takie marzenia to można mieć będąc na pierwszym roku studiów. Później zostaje proza życia…
    Pozdrawiam szukającego nieistniejącego

  4. Kfiatushek pisze:

    Pantryjota,

    Japonki są co prawda małolitrażowe, ale jako żony…? Stanowczo odradzam! Moja psiapsiółka mieszkała w Kyoto kilka lat jako studentka. Tam w domu rządzi żona. Niepodzielnie i absolutnie. Ona zarządza kontem bankowym, decyduje o zakupach i porach posiłków. Mąż jest jej marionetką do kontaktów ze światem, ale głową jest ona. Nie wiem, czy jesteś gotowy na ten rodzaj emancypacji…

  5. Pantryjota pisze:

    Jose Obando,

    Z ust mi to wyjąłeś, ale niektóre Panie będą wzruszone świadomością, że gdzieś tam być może są tacy panowie 🙂

  6. Pantryjota pisze:

    Kfiatushek,

    Lennon był gotowy, to i ja mogę 🙂

  7. Kfiatushek pisze:

    Jose Obando,

    Nieistniejące?! Ależ owszem, są takie kobiety, tylko trzeba je odnaleźć, a to jest już sztuka. Poza tym trzeba im zaoferować wzajemność, a to trudne przedsięwzięcie. Dlatego ciężko być razem, ale na dłuższą metę się opłaca. Obu stronom.

  8. Kfiatushek pisze:

    Pantryjota,

    Jak znajdziesz drugą Yoko Ono, to daj znać. Ja swojego Lennona nie oddam!

  9. Pantryjota pisze:

    Kfiatushek,

    Chyba nie wspominałem, że mam w domu oryginalne kimono japońskie. Kiedyś zostawiała je u mamy jakaś esperantystka w podzięce za gościnę.

  10. Pantryjota pisze:

    Kfiatushek,

    Ja bym raczej się zastanawiał, czy są tacy panowie, jak opowiada ten autor ogłoszenia o sobie.

  11. il disinganno pisze:

    Kfiatushek,

    mój bliski kuzyn, zafascynowany od młodosci kulturą japońską, przywiózł sobie z wysp prawdziwą japońską żonę, poślubiwszy ją najpierw w stroju samuraja podczas najbardziej tradycyjnej z możliwych japońskiej ceremonii zaślubin. Dziewczę owo, zwane rzecz jasna Yoko, jest mu wszystkim, czego on sobie wymarzy, zanim on w ogóle sobie to wymarzy. Na buntujące głosy wszystkich kobiet w rodzinie odpowiada: „I want to keep him happy”. Czy potrzebny komentarz :)?

  12. il disinganno pisze:

    Pantryjota,

    oczywiście, że wzruszone. Do teraz się nie podniosłam po przeczytaniu…
    Leżę na obu łopatkach w nadziei, że nadleci skądś i kiedyś 😉

  13. Pantryjota pisze:

    il disinganno,

    No zaraz, ale przecież zdaje się szukałaś, a tu jak z nieba spada 🙂
    Oczywiście zaraz podniosłyby się tutaj głosy, że to jest ukartowane, ale na szczęście już się nie podniosą, bo sobie poszły w …

  14. il disinganno pisze:

    Pantryjota,

    jakoś nic mi nie spadło… przynajmniej tu, gdzie leżę ;)))

  15. Protest-antka pisze:

    Kfiatushek,
    Kwiatuszku, nie daj się nigdy sprowadzić na ziemię, sobie też tego życzę 🙂

  16. Protest-antka pisze:

    Kfiatushek,

    i tu również zgadzam się, najtrudniej o wzajemność

  17. Protest-antka pisze:

    Jose Obando,

    Mam podejrzenie graniczące z pewnością, że masz rację Jose.
    Szkoda, że nie napisał jeszcze (ten Pan), ile wybranka powinna mieć: w pasie, w peselu , na koncie, domyślam się, że te pierwsze jak najmniejsze, ostatnie wręcz przeciwnie. Live is brutal…
    Ale oczywiście życzę powodzenia i panu i szczęśliwej wybrance

  18. Protest-antka pisze:

    Pantryjota,

    Szacunek, szacuneczek -Pantryjoto, pytanie godne prawdziwego feministy i mężczyzny jednocześnie , duże buziaczki

  19. Pantryjota pisze:

    Protest-antka,

    Nadal jednak oczekuję na opinię o tym panu i czy pani miała powody, żeby się aż wzruszać takim anonsem. W tym sensie, że taki ideał.

  20. Kfiatushek pisze:

    il disinganno,

    A kuzyn jakie ma zdanie o połowicy? Bo co do wschodnich piękności, to mam zdanie własne oparte na obserwacjach bezpośrednich. Na zewnątrz lukier, a w środku dyktator. Miałam kilka współpracowniczek z regionu Dalekiego Wschodu i… nie polecam.

  21. Kfiatushek pisze:

    Pantryjota:
    Kfiatushek,

    Ja bym raczej się zastanawiał, czy są tacy panowie, jak opowiada ten autor ogłoszenia o sobie.

    Prawdę Ci wyznam. Ja też!

  22. Kfiatushek pisze:

    Protest-antka,

    Ja się nie daję. Przynajmniej staram się, a przychodzi mi to ostatnio z najwyższą trudnością. Patrzę na tą rzeczywistość i zastanawiam się, jak najszybciej stąd zwiać?!

  23. Protest-antka pisze:

    Kfiatushek,

    I Ty też chcesz zwiać??? ja zwariuję, tylko dokąd ??? 🙂
    -mnie rzeczywistość stanowczo już przerosła i kompletnie nie wiem, jak sobie z nią radzić, czasem łapię powietrze jak ryba bez wody, porażona chamstwem i bezdenną głupotą, która mnie osacza…
    Gdyby jeszcze spadł z nieba taki pan, o którym pisze nasz Gospodarz, ale jakoś nie spada – najwyraźniej nie zasługuję , chyba się upiję 🙂 🙂 🙂

  24. Protest-antka pisze:

    Pantryjota,

    czy masz na myśli mnie, czy tę panią, która się zachwyca? akurat ich wpisy bardzo do siebie pasują. Możesz więc zabawić się w swatkę 🙂 Swoje zdanie już wyrażałam we wcześniejszych komentarzach, ale jeśli już muszę raz jeszcze, to i owszem, wpis bardzo zgrabny, świadczący o dużej wrażliwości i empatii piszącego, zakładając oczywiście, że jest szczery, a także o tęsknocie za wielką miłością, podoba mi się też, jak gładko pisze o swoich oczekiwaniach wobec potencjalnej wybranki, nie tylko o tym co sam ma do zaoferowania. Ale – choć ogólnie wiadomo, że jestem dosyć naiwną istotą, to żeby się aż zachwycać?
    Z wiekiem tracimy złudzenia za to nabieramy dystansu..chociaż, kto komu broni marzyć?

  25. il disinganno pisze:

    Kfiatushek,

    kuzyn, co z wielką przykrością stwierdzam, wydaje się powoli coraz bardziej znudzony, chociaż żona nie jest ani pusta, ani nudna, ani prosta. Wręcz przeciwnie – pisze doktorat po polsku na UW, dużo pracuje, rozwija się. Kłopotu upatrywałabym raczej w nim, a nie w niej – nie dogodzisz… Ale być może ona jest wyjątkiem od reguły, innych przykładów nie znam.

  26. Pantryjota pisze:

    il disinganno,

    Może to kuzyn jest pusty, nudny i nawet prosty?
    A dzieci mają?
    Bo np. Steven Wilson nie ma i mówi o nich tak:
    Dzieci dewastują życie.Odpowiedzialność, większe ciśnienie, większe wymagania, presja.

  27. il disinganno pisze:

    Pantryjota,

    upatrując w nim kłopotu dopuszczam właśnie taką możliwość 😉
    Nie mają dzieci.
    A o dzieciach dokładnie to samo mówi mój dwudziestoletni syn. Ciekawe skąd ma taką wiedzę ;)))

  28. Pantryjota pisze:

    il disinganno,

    Co mówi córka, wolę nie pytać 🙂

  29. Kfiatushek pisze:

    Protest-antka:
    Kfiatushek,

    I Ty też chcesz zwiać??? ja zwariuję, tylko dokąd ???
    -mnie rzeczywistość stanowczo już przerosłai kompletnie nie wiem, jak sobie z nią radzić, czasem łapię powietrze jak ryba bez wody, porażona chamstwem i bezdenną głupotą, która mnie osacza…
    Gdyby jeszcze spadł z nieba taki pan, o którym pisze nasz Gospodarz, ale jakoś nie spada– najwyraźniej nie zasługuję , chyba sięupiję

    Tu nie jest inaczej, ale może mniej nasilone objawy. Marzę o samotnej wyspie…

  30. Kfiatushek pisze:

    il disinganno,

    Może jednak jako partnera potrzebujemy kogoś, z kim wymienimy poglądy, podyskutujemy czy wreszcie dobitniej…. wymienimy poglądy. Może to właśnie brak różnic zdań powoduje, że kuzyn się nudzi. Kobieta, która zawsze mówi, że masz rację nie jest ciekawa na dłuższą metę. Ja bym z takim facetem zwariowała!

  31. Kfiatushek pisze:

    Pantryjota:
    il disinganno,

    Dzieci dewastują życie.Odpowiedzialność, większe ciśnienie, większe wymagania, presja.

    Zaraz tam zdewastują… Jak pozwolisz im wejść sobie na głowę, to zdewastują, a jak nie, to jest całkiem przyjemnie. W większości przypadków. Na ogół. Czasami. Bywa.

  32. Protest-antka pisze:

    Kfiatushek,

    Pantryjota,

    Stanowczo protestuję, dzieci wystarczy kochać i nie dać sobie wejść na głowę, jak słusznie zauważyłaś Kwiatuszku. Moje niczego nie zdewastowały, dodały tylko sensu, a teraz mogę być z nich dumna i jestem bardzo, a z wnuków?? rozpływam się na ich widok. Mój najdroższy 7-letni wnuk ostatnio na pytanie , jak radzi sobie w szkole zapodał: świetnie, jestem najlepszy w klasie , mam same szóstki, a na moją prośbę żeby na chwile odłożył książkę, powiedział, że musi czytać, ponieważ nie może sobie pozwolić na to, by być głupszy od innych. I co Wy na to w dobie internetu i ogólnego wstrętu do książek…i jak tu nie kochać dzieci? Poza tym jutro Dzień Dziecka, w związku z czym życzę wszystkim wspaniałym forumowiczom (w końcu też jesteśmy dziećmi) pięknego,radosnego i beztroskiego dnia 🙂

  33. Pantryjota pisze:

    Kto wie, jak by się potoczyła kariera Wilsona, gdyby trafiło mu się jakieś dziecko…

  34. Pantryjota pisze:

    To poprzednie to z nowej, mocno „popowej płyty”, a ja wolę takie klimaty:

  35. Pantryjota pisze:

    Protest-antka,

    A to specjalnie dla Ciebie:

  36. Protest-antka pisze:

    Pantryjota,

    Dziękuję , jak zawsze wiesz jaką muzyke lubie- a co do wpływu dzieci na karierę, to jak że wszystkim – na dwoje babka wróżyla, dla niektórych są wlasnie inspiracją

  37. Kfiatushek pisze:

    Eee tam. Moja kariera toczyła się z dziećmi normalnie. Grunt to organizacja życia rodzinnego i wprzęgnięcie progenitury w działalność domu. Teraz są mi za to wdzięczni. Po 24 latach się obudzili.

  38. Pantryjota pisze:

    Kfiatushek,

    Po 24 latach od urodzenia?
    To trochę niejasne jest dla mnie o co chodzi z tym obudzeniem się progenitury.

  39. Protest-antka pisze:

    Pantryjota,
    con permiso
    Dzieci (potomstwo) należy stopniowo wdrażać do coraz to większej odpowiedzialności za siebie, tyle. Np.mój pastor umiejętnie „wprzęga” swoją progeniturę we wszelką działalność rodzinną, domową, a nawet zborową, Od początku daje im dużo wolności ale i obowiązków, dziewczynki są wyjątkowo samodzielne. Moje dzieci też dopiero teraz, gdy są dorosłe, dziękują mi za różne rzeczy, których wcześniej nie doceniały. Znaczy budzą się inaczej dojrzewają . Tak ja to rozumiem, chociaż sama nie mam aż takich sukcesów w wychowywaniu i do tej pory mam sobie wiele do zarzucenia 🙂
    Miłego dnia!

Dodaj komentarz