z drzewcem albo o złożoności kolorystycznej

Wielorakie inspiracje. Pierwszą jest sama plastyczna strona pantryjotycznej strony, owa nieśmiertelna biel z czerwienią, waniliowy budyń z Rote Gritze jakim ozdobił liternictwo Nadredaktor.
Potem idzie już z górki, wszak zbliża się święto flagi. Idzie z górki aż dochodzi do Janerki Lecha.

O głowie

Głowa umie łączyć niebo z szyją
Niebo w szyję wpada poprzez głowę
Głowa często lubi być niczyją
I dlatego ciągle jest jak jest

Głowa mówi lubię kiedy mówię
Lubię głowić się i lubię lubić
Lubię łudzić się i łudzę ludzi
Że odcinam się by ich nie nudzić

Głowa widząc flagę mówi flaga
Kolor naszej flagi jest złożony
Kolor górny jest kolorem białym
Kolor dolny to kolor czerwony

I zaczyna się główkowanie nad złożonością koloru flagi. Bo to przecież tylko dwa kolory, a inne państwa mają więcej, przekładaniec ze trzech popularny jak mazurek świąteczny, a to w poziomie, a to w pionie ustawiony, no to już złożoność wyższego rzędu. Są co prawda państwa o jednolitej barwie płótna na drzewcu, monolity takie, ozdobione gwiazdami i narzędziami pracy.
Tu niby tylko dwa kolory, a złożoność wielka, wieloraka symbolika bieli i czerwieni, a najważniejsza może ta część właściwie nieistniejąca, linia rozgraniczenia między oboma, przepaść bez wymiaru szerokości czy głębi, jaka stoi pośrodku, na linii co według geometrii jeden tylko ma wymiar, za to nieskończony.
Jak od wielu lat, znikam na 1. Maja, zanurzam się w soczystą zieleń wiosny, czasem resztki śniegu, szarości skał; flagi i marsze zostawiam za sobą na dole. Zostawiam i Państwa z flagą na drugiego maja, tekstem Janerki, wpadaniem nieba w szyję poprzez głowę. Do poczytania.

(c) AL