Continuum czasowe, czyli o bezsensie świętowania

Moi drodzy,

Przyznam się Państwu, że zawsze zdumiewał mnie ten „owczy pęd” do świętowania czegoś tak bez znaczenia, jak np. Nowy Rok, że nie wspomnę o innych świętach, w czasie których przynajmniej nie strzelają, które to strzelanie doprowadza mnie do szewskiej pasji, nie tylko ze względu na  zwierzaki.

Jakoś zupełnie nie potrafię zdobyć się na współczucie wobec tych, którym petardy poobrywały różne części ciała, bo odnoszę wrażenie, że sami są sobie winni, odpalając produkty wytwarzane w chińskich manufakturach, w ramach wyzysku człowieka przez człowieka. Oczywiście trudno winić dzieci, ale już rodzice mogliby w tym szczególnym dniu pójść po rozum do głowy. Dziś w markecie największa kolejka stała właśnie na stoisku z fajerwerkami i statystycznie rzecz biorąc, pewnie co najmniej jeden z tych dziś tam kupionych coś komuś urwie, choćby mały palec.

Ja najczęściej zaraz po północy idę spać, jak już zwierzaki się uspokoją, a głupki przestaną walić po oknach tymi fajerwerkami. Kiedyś, gdy nie miałem jeszcze wiaty na samochód, jeden taki przywalił mi w przednią szybę i do końca jeździłem już ze skazą, choć niewielką.

Z tym spaniem to bywa jednak różnie, bo czasem bywają akurat o północy ciekawe premiery filmowe, np. na HBO, więc najpierw sprawdzam co będzie leciało i od razu mówię, że czekam głównie no dobre kino SF.

Oczywiście otwieram szampana, który kupuje moja lepsza połowa  (zawsze półwytrawny) i wypijam jeden kieliszek, a resztę pozostawiam do dyspozycji pani mej, co w konsekwencji prowadzi do tego, że pół butelki zostaje „na zaś”.  No i standardem jest u nas w tym dniu galaretka z owocami i bitą śmietaną, a przeważnie zostaje jeszcze jakieś ciasto ze świąt do herbaty.

I tyle, gdy chodzi o naszą „celebrację”. Na żadnym balu nigdy nie byliśmy, i jeśli chodzi o mnie, zupełnie mi tego nie brakuje.

Poza wszystkim innym, za każdym razem  z takiej okazji pojawia się jednak w mojej głowie pytanie o charakterze  zasadniczym, a mianowicie takie : Z  czego ci ludzie się cieszą ?  Co sprawia, że im tak wesoło w tę noc ?

Przecież świat nieuchronnie zmierza jeśli nie do zagłady, to co najmniej do totalnego resetu, po którym żadne święta nie będą już miały żadnego znaczenia i nikomu już nie będzie się roiło o żadnym zbawicielu, którego pojawienie się zmieniło kalendarz.

Uważam, że czas ma formę ciągłą i w związku z tym te wszystkie podziały na lata, dni i miesiące mają tylko pozorne znaczenie i tak naprawdę, sens ma wyłącznie obchodzenie dnia narodzin i śmierci, choć ten ostatni „świętować” byłoby raczej trudno.

Chyba, że ktoś wierzy w reinkarnację, która to koncepcja w swoim czasie całkiem mi się podobała i miałem nawet nadzieję, że w nowym życiu odrodzę się w postaci kota.

Nie jestem jednak pewien, czy zasługuję na taką nagrodę, więc na koniec złożę jednak  wszystkim moim czytelnikom i autorom stosowne życzenia, do których dołączają się moje 4 koty i 2 psy. Tym bardziej chyba powinienem, że to nasz pierwszy, wspólny Sylwester i mam nadzieję, że nie ostatni.

Oby nam się, kochani. W tym Nowym Roku i w ogóle. Wszystkim życzę przede wszystkim zdrowia i pogody ducha, bo bez tego ani rusz.

P.S:

Już strzelają, a moja mniejsza sunia siedzi tuż obok mnie i po jej minie świetnie widać, co sobie myśli.

Piszczy biedna, więc niedługo obie dostaną „uspokajacz”, co powinno trochę pomóc. Szukaliśmy kotki Fifki i przed chwilą została znaleziona w szafie z z przesuwanymi drzwiami, które sobie odsunęła i schowała się na półkę. Ma już 14 lat, ale jakoś nie przyzwyczaiła się do tych „atrakcji”. Rysiek wlazł za tapczan i też się stamtąd nie rusza. I tylko Maniek zachowuje się jakby nigdy nic, śpiąc sobie na moim łóżku.

O Pantryjota

Dawniej też Pantryjota, a więcej o mnie w stopce.