A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy swój świerzop bursztynowy mają.
z wykształcenia i zamiłowania filolog, co według Platona oznacza miłośnika naukowej dyskusji. Wszelako mogę też nienaukowo.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Duda Dudą, a tu się mai!
Ładne, nawet bardzo ładne, ale czy świerzop to to samo co łubin czy gorczyca polna?
von Kattowitz,
Gdzie bursztynowy świerzop*, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina* pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
Cyt:
bursztynowy świerzop narobił niemało kłopotów komentatorom poematu. Najlepiej podsumował je J. M. Rymkiewicz w przedmowie do „Pana Tadeusza” (Wydawnictwo Literackie Kraków 1997):
„A więc co to wreszcie jest ten świerzop…? To rzodkiew, gorczyca, koniczyna, rzepak, głóg, lewkolist czy jakaś łopucha?”
Rymkiewicz i większość badaczy przyjmuje współcześnie, że jest to już rzecz nie do wyjaśnienia.
Dla własnych potrzeb stworzyłem na ten temat pewną teorię: otóż moim zdaniem świerzop nie istnieje i nigdy nie istniał. Mickiewicz, mitologizując swoją Litwę, sięgnął po wyraz zasłyszany w dzieciństwie (słownik starszy o 37 lat od „Pana Tadeusza” podaje słowa: świrzopa – klacz, świrzepa – 3 gatunki dzikich roślin), lekko go przekręcił i kazał mu być rośliną uprawną (tu niewątpliwie rację mają komentatorzy stwierdzający, że nie może to być chwast). Wsłuchajmy się w to słowo i przyznajmy, o ileż lepiej brzmi niż gorczyca czy rzepak!
Lekko poszydzę: no jak Rymkiewicz nawet nie wie to znaczy że już nikt nie wie.
von Kattowitz,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina, pała
Pozwoliłem sobie nieco zmienić interpunkcję wieszczowi, gdyż uważam, że z panieńskim rumieńcem dobrze koreluje pała.
Polacy mają nie tylko swój „bursztynowy świerzop”, ale mają również wiersz Konstantego Ildefonsa pt. „Ofiara świerzopa”, który może jakoś korelować z Panaadamową „pałą”, oddzieloną przecinkiem przez Pantryjotę:
galczynski.kulturalna.com/a-6594.html 🙂
Eva70,
Świerzop świerzopowi oka nie wykole
Jak świerzop Bobru, tak Bóbr świerzopowi
Świerzop z wozu, koniom lżej
Orłem wylata, a świerzopem wraca
Świerzopowi i w kominie ciemno
Komu dzwonią, temu świerzop
Między panem, wójtem i świerzopem
Mamo, czas na świerzop
A tak w ogóle, to trzeba spytać Xiężną.
Pantryjota,
Orłem wylata
chomikiem wracuje
Samuela,
A od takiego lasu…
pochodzi nazwa dzielnicy gdańskiej – Wrzeszcz
Samuela,
Takiego:
Samuela,
Jak widać w takim lesie rosną brzozy
M in
ViC-Thor,
Z tego może wynikać, że pozostałe dzielnice Gdańska, które są Nie-Wrzeszczem, lubią raczej ciszę.
Pantryjota,
Ja bym nie oddzielała słowa „dzięcielina” od słowa „pała”, gdyż może to być imię własne osoby posiadającej dzięcielinę.
Pantryjota,
Człowiek o imieniu Pał może być gejem, ale o to należałoby spytać Azję.
Samuela,
Wrzeszcz = las wrzosowy
„o to się rozchodzi”
Samuela,
To może tak :
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała ?
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina, pała ?
Swoją drogą ciekaw jestem, jak by to brzmiało np. po niemiecku :))
Bo mam gdzieś P.Tadeusza przetłumaczonego na esperanto.
Pantryjota,
Istnieje oczywiście przekład na język niemiecki:
Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz oder Die letzte Fehde in Litauen.
Ciekawe jest to, że istnieje także w tłumaczeniu jako „Herr Thaddäus oder der letzte Eintitt in Lithauen”, przy czym dla przeciętnego niemieckiego recypienta imię bohatera stanowi ogromną zagadkę z tego względu, że Mickiewicz wielkim poetą był.
Wzmiankowany cytat z inwokacji brzmi w tym języku tak:
„Rübsamen bernsteinhell, Buchweizen schneeig blüht,”
Przy tym leksem „Rübsamen” oznacza „rzepik”, ale cóż to u licha jest rzepik? We Włodawie czegoś takiego nie ma.